Eleanor Morgenstein’ın Büyük Göçü: New York’ta Yeni Bir Yaşam Arayışı
“Eleanor The Great”, isminden de anlaşılacağı gibi, 90’lı yaşlarındaki Eleanor Morgenstein karakteri etrafında şekilleniyor. Filmin özeti, Eleanor’un onlarca yıllık en yakın arkadaşını kaybetmenin derin acısıyla sarsıldığını ve bu yas süreciyle başa çıkabilmek için köklü bir karar aldığını gösteriyor: Florida’daki yerleşik hayatını geride bırakıp, New York City’ye taşınmak. Florida’daki sıcak ve konforlu bir emeklilik hayatından, Manhattan’ın kaotik, dinamik ve yalnızlığa daha açık ortamına geçmek, 94 yaşındaki bir kadın için başlı başına bir meydan okumadır.
Yönetmen Scarlett Johansson, filmin özünde yatan bu yas ve kimlik yeniden inşası temasını, mizah ve dokunaklılık arasında hassas bir denge kurarak işliyor. Eleanor’un New York’a göçü, sadece mekânsal bir değişiklik değil; aynı zamanda kendisini yeniden keşfetme, yeni insanlarla bağ kurma ve hayata tutunma çabasıdır. Film, yaşlılıkta arkadaş edinmenin zorluğunu, yalnızlık hissini ve insanın yaşı kaç olursa olsun ait olma arzusunun ne kadar güçlü olduğunu gösteriyor. Bu noktada filmin alt metninde yatan, anlatılan hikayelerin nasıl yaşadığımız hikayelere dönüştüğü fikri, Eleanor’un anlattığı bir hikayenin giderek tehlikeli bir hayal dünyasına dönüşmesiyle izleyiciye aktarılıyor. Bu anlatı karmaşası ve Eleanor’un zekası ile başına buyruk tavırları, filmi sıradan bir dram olmaktan çıkarıp, karmaşık ve katmanlı bir yapıya taşıyor.
Cannes Film Festivali’nde büyük övgü toplayan ve eleştirmenlerden olumlu tepkiler alan yapım, özellikle dostluk, yas, affetme ve hafızanın korunması gibi evrensel temalara değinmesiyle öne çıkıyor. Johansson’ın filmi “tarihi ve aynı zamanda çok güncel” olarak tanımlaması, Eleanor’un kişisel hikayesinin, modern toplumun yaşlılık ve yalnızlık gibi meseleleriyle nasıl kesiştiğini ortaya koyuyor.
Usta Oyuncu June Squibb’den Kariyerinin Zirvesi ve Genç Yeteneklerin Enerjisi
“Eleanor The Great” filminin kalbi ve ruhu, başrol Eleanor Morgenstein‘a hayat veren usta aktris June Squibb‘dir. “Nebraska” filmiyle Oscar adaylığı kazanan 95 yaşındaki Squibb, bu filmde canlı, esprili ve gururlu bir Yahudi dul karakteri canlandırıyor. Eleanor’un yasla mücadele ederken asi ve keskin dilli tavırlarını kusursuz bir şekilde yansıtan Squibb’in performansı, eleştirmenler tarafından “mükemmel” ve “filmi yücelten” bir unsur olarak değerlendiriliyor. Squibb’in otoriter ve kendine güvenli sahne duruşu, senaryodaki bazı duygusal anları bile ustalıkla dengeleyerek, Eleanor’u unutulmaz bir karakter haline getiriyor.
Eleanor’un New York’taki yeni başlangıcında en büyük sürprizi, 19 yaşındaki üniversite öğrencisi Nina Davis ile kurduğu beklenmedik dostluk oluyor. Erin Kellyman‘ın canlandırdığı Nina, annesini yeni kaybetmiş ve teselliyi Eleanor’un hayat hikayelerinde arayan bir gazetecilik öğrencisidir. Kellyman ve Squibb arasındaki nesiller arası kimya, filmin en güçlü yanlarından biri olarak öne çıkıyor. Johansson, bu iki kadın arasındaki ilişkiyi, genellikle genç kız hikayelerine ayrılan türden sevimli ve derin bir bağ olarak kuruyor. Nina’nın karakteri, Eleanor’un geçmiş hikayelerinin ve hafızasının korunmasına yönelik alt temayı da güçlendiriyor.
Filmin kadrosunda dikkat çeken bir diğer isim ise Oscar adayı oyuncu Chiwetel Ejiofor‘dur. Ejiofor, Nina’nın uzak duran babası ve yerel haber sunucusu Roger rolünde karşımıza çıkıyor. Roger karakteri, Eleanor’un hikayesini insan hikayesi olarak kendi şovu için kullanmaya karar vererek, hikayeye etik bir ikilem katmanı ekliyor. Bu, Eleanor’un anlattığı hikayelerin gerçeklik ve kurgu arasındaki ince çizgiyi nasıl aştığını sorgulamamıza neden oluyor. Ayrıca, Eleanor’un kızı Lisa rolünde Jessica Hecht ve Eleanor’un en yakın arkadaşı Bessie rolünde gerçek bir Holokost kurtulanı olan Rita Zohar da kadroda yer alarak filme önemli bir derinlik katıyor. Zohar’ın filmde yer alması, özellikle filmin Holokost teması ve Eleanor’un anlattığı hikayeler etrafında oluşan tartışmalara karşı samimi ve tarihi bir boyut ekliyor.
Scarlett Johansson’ın Yönetmenlik Deneyimi ve Sanatsal Vizyonu
“Eleanor The Great”, Scarlett Johansson‘ın kariyerinde önemli bir dönüm noktasıdır. “Lost in Translation” ve “Marriage Story” gibi filmlerle eleştirmenlerin takdirini kazanmış bir oyuncu olarak Johansson, kamera arkasına geçerek duygusal ve karakter odaklı bir hikaye anlatıcısı olduğunu kanıtlıyor. Daha önce “Seni Seviyorum New York” antolojisinde kısa bir film yönetmiş olsa da, bu onun ilk uzun metrajlı yönetmenlik denemesidir.
Johansson’ın yönetmenlik tarzı, Eleanor’un iç dünyasını ve New York’un ona sunduğu hem yabancılığı hem de potansiyel canlılığı yansıtmada kendine güvenli ve emin adımlar atıyor. O, yasın ve kaybın getirdiği karmaşık duyguları açık ve dürüst bir şekilde ele alarak, hikayenin duygusal ağırlığını artırıyor. Filmin senaryosu, ilk uzun metraj denemesine imza atan Tory Kamen‘e ait. Kamen’in senaryosu, zaman zaman sitcom alaycılığından kaçınmasa da, genel olarak samimi ve dürüst niyetli bir dil kullanıyor. Johansson ve Kamen, bir yandan Eleanor’un komik ve huysuz yanını gösterirken, diğer yandan yaşlılık, kimlik ve hafıza gibi ağır temaların varoluşsal boyutunu seyirciye aktarmayı başarıyor.
Cannes ve Toronto gibi prestijli festivallerde gösterilen ve övgü alan film, Sony Pictures Classics gibi bağımsız filmlere destek veren önemli bir distribütör tarafından dağıtılıyor. Bu, filmin sanatsal kalitesine ve Oscar sezonu potansiyeline işaret ediyor. Johansson, ilk yönetmenlik denemesinde, yaşlı bir kadının gözünden hafıza, dostluk ve dayanıklılığı inceleyen, izleyicinin Eleanor’u yanına alıp eve götürmek isteyeceği unutulmaz bir sinema deneyimi sunuyor.
